Slovenië is voor velen nog altijd een land om doorheen te rijden als je naar Kroatië afreist. Toch weten steeds meer vakantiegangers Slovenië te vinden. En terecht. Het land heeft veel te bieden. Waaronder de Vršič pas; een bergpas door de Julische Alpen. Eén woord vat dit samen: wauw!
Vršič pas
In mei reisde ik door Slovenië. Een land dat ik nog niet eerder had bezocht, maar waar ik steeds meer interesse voor kreeg in de afgelopen jaren. Op Tripmeister zal ik hier later nog verder op terugkomen, want over Slovenië is nog het nodige te vertellen. Vandaag neem ik je mee op reis naar de Vršič pas, een hele boeiende weg door de Julische Alpen en met niet alleen fantastische uitzichten, maar ook nog eens een hele boeiende historie. We gingen naar Slovenië na onze trip door Oostenrijk, waar we onder andere over de schitterende Großglockner Hochalpenstraße reden.
De bergpas heeft totaal vijftig haarspeldbochten. Aan de kant van Kranjska Gora zijn dit er 24, aan de kant van Trenta komt het aantal haarspeldbochten uit op 26. Deze zijn ook genummerd, zodat je precies weet hoe hoog je zit, en hoeveel bochten je nog kunt verwachten. Een deel van het jaar kan de pas gesloten zijn, vanwege de weersomstandigheden. Je kunt op de website van de Sloveense wegdienst zien of dit het geval is.
Geschiedenis
Reis je naar Slovenië, plan dan zeker een bezoek aan de Vršič pas, een bergpas door de Julische Alpen. Je wordt niet alleen getrakteerd op schitterende uitzichten, maar ook op interessante informatie over bijvoorbeeld het ontstaan van de weg. Want hier zit namelijk nog een heel verhaal achter. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd deze weg namelijk aangelegd door voornamelijk Russische krijgsgevangenen. Langs de route vind je ook de Russische Kapel, die aan deze tijd herinnert. De kapel is gesloten voor publiek, maar wordt wel door velen bezocht. Het is een herdenkingsmonument waarbij stilgestaan wordt bij de dwangarbeiders. Door een lawine in maart 1916 kwamen 400 dwangarbeiders om het leven.
Op de route vind je ook nog een mooi uitkijkplatform genaamd ‘Viewpoint Supca’. Hier is zeer beperkte parkeergelegenheid voor circa 4-5 auto’s, Op een bord krijg je uitleg over de resten van een kabelbaan uit 1917. Deze werd in de Eerste Wereldoorlog gebruikt voor militaire doeleinden om dingen mee te verplaatsen. Verder heb je hier een schitterend uitzicht over het bergachtige gebied met vele bomen. Tijdens de rondrit valt op dat er veel stilte is (los van voorbijrijdende motoren en auto’s) met veel vogels die fluiten. Heerlijk!
Onze route
De Vršič pas zelf ligt op 1611 meter hoogte, en is daarmee de hoogste bergpas van Slovenië. Het is tegelijk ook de regionale weg, R206, die loopt van Trenta naar Kranjska Gora en vice versa. Bij Kranjska Gora ligt ook het Jasnameer. Wanneer de zon er op schijnt is het blauw van kleur, maar die scheen bij aankomst daar niet, en dus was het niet heel bijzonder. Echter is de hele weg al schitterend om te rijden. Wijzelf vertrokken vanuit onze Airbnb in Polhov Gradec (ten westen van Ljubljana) naar het stadje Most na Soči. Vanuit dit kleine dorpje (waar het vinden van een parkeerplaats echt een geluk moet zijn) kan de pret beginnen. Hier ligt namelijk een groot meer, waarlangs ook de rivier Soča stroomt. Deze kleur schitterend turquoise. We rijden de weg over de lokale weg 603, die door bosrijk gebied gaat. Na de ‘103’ gaat de weg over in de ‘102’ en ‘203’ en wordt dit later de ‘206’. We hebben hier dus een beetje onze eigen draai aangegeven.
Boven op de berg is er een mogelijkheid om te stoppen bij een souvenirwinkel. Iets verderop zit een hut waar je wat kunt eten en drinken. Loop daar zeker even een rondje en bekijk de lachwekkende bordjes die je naast de deur ziet hangen. Op de top lopen schapen, die soms ook in de bochten opduiken.
Bezienswaardigheden
Ik schreef al over verschillende bezienswaardigheden die je langs de route vindt. Denk aan de Russische Kapel en het uitkijkplatform. De weg zelf is ook al één grote bezienswaardigheid, maar breng ook zeker een bezoek aan Velika Korita Soče, ofwel de Great Soče Gorge, een schitterend ravijn met turquoise water. Over een hangbrug kun je naar de diepte kijken. Eventueel kun je ook dichterbij komen en genieten van een wandeling.
Langs de route vind je trouwens nog meer stopplaatsen om het turquoise gekleurde water van de Soča rivier te aanschouwen. Iets wat ik je ook zeker aan kan raden!
Je kunt de bergpas op verschillende manieren bezoeken. Wil je niet met de auto en hou je wel van een avontuur, dan kun je de pas ook fietsen. Tijdens ons bezoek hebben we verschillende enthousiaste wielrenners de pas zien doorstaan. Een hele goede conditie is wel aan te raden.